ആകാശങ്ങൾക്കും കടലുകൾക്കും 
അപ്പുറത്തെ ഏതോ ഒരു കരയിലെ നിന്നെ, 
അവിടെ വന്ന് കാണുവാൻ 
കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ .....
 
കള്ളിമുൾച്ചെടികളിൽ പോലും, 
നിശബ്ദമായ സ്നേഹത്തിന്റെ 
സുഗന്ധം പരത്തുന്ന 
റോസ് നിറത്തിലെ 
പനീർപ്പൂക്കൾ വിരിയുന്ന രാജ്യത്ത് , 

ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങൾ 
മരച്ചില്ലകളിൽ തൂങ്ങിയാടുന്ന,   ‌ 
ജീവിതഭയങ്ങളെ ചുമപ്പ് കലർന്ന 
തവിട്ടു നിറത്തിലെ മഷിയിൽ എഴുതിയ 
കവിതകളാക്കി രാസമാറ്റം നടത്തുന്ന മണ്ണിൽ ... 

പുലർകാലങ്ങളിൽ  പിരിഞ്ഞുപോകാതെ,
സ്വപ്‌നങ്ങൾ നമ്മെ പുണരുന്ന നാട്ടിൽ , 

ആ പരദേശത്തെ , കുറച്ചു സന്ധ്യകളിൽ 
എങ്കിലും സൂര്യാസ്തമനങ്ങളും ചന്ദ്രോദയങ്ങളും 
എനിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ 
 
പുലർകാലങ്ങളിൽ ഉണർവോടെ പ്രഭാത 
സവാരിയ്ക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ 
നമ്മൾ കൈകൾ കോർത്ത് പിടിക്കുമോ ? 
 
 കടലിലേക്ക് തുറക്കുന്ന ജനാലകൾ ഉള്ള 
മുറിയിൽ എന്റെ പ്രീയപ്പെട്ട പുസ്തകങ്ങൾ 
നിറച്ച വായനാമുറി നീയെനിക്ക്   വേണ്ടി 
ഒരുക്കിയിരിക്കുമോ ? 

രാത്രികളിൽ  ഞാൻ നിന്നെ
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഉടയാടയാക്കുമോ ? 

ഇരുട്ടിൽ തിളങ്ങിപ്പറക്കുന്ന  
മിഞ്ഞാമിനുങ്ങുകൾക്കൊപ്പം 
നമ്മൾ നൃത്തം ചെയ്യുമോ ? 

നീയെന്റെ മുറിവുകളേയും 
എന്റെ ഭയങ്ങളെയും 
എന്റെ ആകുലതകളെയും 
നോക്കിക്കാണുമോ? 
നിന്റെ മുറിവുകൾക്കും 
ഭയങ്ങൾക്കും, ആകുലതകൾക്കും 
അവയെ മനസ്സിലാകുമോ ? 

നനുത്ത ശരീരത്തിനും അതീതമായി 
നീയെന്റെ ആത്മാവിൽ സ്പർശിക്കുമോ ?
 
ആഹ്ലാദം വിളയുന്ന പഴ തോട്ടങ്ങളും 
പൂമ്പാറ്റകൾ പൂക്കുന്ന പൂന്തോട്ടങ്ങളും 
 ഒരുമിച്ചു കൃഷി ചെയ്യാനുള്ള 
ഒരുപിടി സ്വപ്‌നങ്ങൾ നെയ്തു കൂട്ടിയത് കൊണ്ട് 
ഞാൻ പറഞ്ഞാലും പോകാതെ, 
നീ  എനിക്കായ് കാത്തു നിൽക്കുമോ ? 

തമ്മിൽ ആഴത്തിലറിയാൻ മാത്രം 
 നമ്മൾ പരസ്പരം കലഹിക്കുമോ? 
 തമ്മിൽ ആഴത്തിലറിയാൻ മാത്രം 
 നമ്മൾ പരസ്പരം കരയുമോ?
 തമ്മിൽ ആഴത്തിലറിയാൻ മാത്രം 
 നമ്മൾ പരസ്പരം പ്രണയിക്കുമോ? 
 
ആരോ നമുക്കായി നമ്മുടെ പ്രിയ 
ഗാനങ്ങൾ ഓരോന്നായ് പാടികേൾപ്പിക്കുമോ ? 
ഏറ്റവും ഒടുവിലെ ആ പാട്ട് വരേ നമ്മൾ 
നൃത്തച്ചുവടുകൾ തുടരുമോ ? 

പതിയെ  പതിയെ  ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി, 
ശാന്തമായി, എന്നാൽ  വഴിമാറി ഒഴുകുന്ന 
ഒരു പുതിയ നദിയെപ്പോലെ , 
സമയം നമ്മെകീറിമുറിച്ചു 
നമ്മുടെ തെരുവുകളിലേക്ക് 
വ്യാപാരിക്കുമോ ? 

രാത്രികളിൽ പൂർണ്ണ ചന്ദ്രൻ 
തന്നിലേക്ക്  കുതിച്ചുചാടുന്ന  
 ആഴിത്തിരകളോടൊപ്പം  
നൃത്തം  ചെയ്യുമോ ? 

സൂര്യൻ പുലരിയെ ചുംബിക്കാൻ 
സമയം കാത്തു  നിൽക്കുമോ ? 

അങ്ങനെ  മുന്തിരി വീഞ്ഞിന്റെ നിറമുള്ള 
രാവിനെ പതിയെ പതിയെ മുഴുവനായി 
നുകരുവാൻ നമുക്ക് കിട്ടുന്ന 
നിമിഷങ്ങളുടെ ദൈർഘ്യം കൂടുമോ ?

സൗകര്യങ്ങളുടെയും സൗന്ദര്യത്തിന്റെയും 
അളവുകോലുകൾ ഇല്ലാതെ 
അവിടെ നീയെന്നെ കാത്തിരിക്കുമോ ?

നീ പകലും ഞാൻ രാത്രിയുമായ 
രണ്ടു കരകളിൽ  ആകവേ 
പകലും ഇരവും ചേരുന്ന 
നമ്മുടെ  സന്ധ്യകൾ 
നമുക്കില്ലാതെ  പോകുമോ ?

നിഷ ജൂഡ് ,ന്യൂയോർക്ക്