ഒന്നു ഞാൻ കുറിയ്ക്കട്ടെ ഇവിടെയെൻ നെഞ്ചമേ എന്റെ നെഞ്ചകം വിങ്ങിമറിയുന്നുമെപ്പൊഴും.
ഒന്നു ഞാൻ കുറിയ്ക്കട്ടെ
ഇവിടെയെൻ
നെഞ്ചമേ
എന്റെ നെഞ്ചകം
വിങ്ങിമറിയുന്നുമെപ്പൊഴും.
കണ്ടുകണ്ടെൻ
മിഴികൾക്കും
മതിയായി
ഈ നോവുന്ന കാഴ്ചകൾ
ഹൃദയഭാരം.
എങ്ങുമെത്താത്തയീ
പോക്കെന്നുമെങ്ങോട്ട്
അറിയില്ലയിന്നുമെൻ
ഹൃദയത്തിന്.
സങ്കടവാർത്തകൾ
കേട്ടന്റെ ഹൃദയവും
താളം നിലച്ചൊരു
സംഗീതം പോൽ.
അതിൽ
നിന്നെനിയ്ക്കൊരു
മോചനമിനിയെന്ന്‌
അറിയില്ലയീ
ജന്മം സാധ്യമെന്ന്.
നന്മതൻ വെളിച്ചം
തെളിയണേ
ഈ ഭൂവിലെന്നു
ഞാനെന്നും കൊതിച്ചിടുന്നു.
ദിവ്യ ചെറുവട്ടൂർ
